Speeltaal ontwikkelt zowel de vaardigheden van kinderen als die van de spelleider / volwassene.

Volwassenen - Door het stellen van een speelkader ontstaat een speelveld. Binnen dit veld is de volwassene niet alleen de verantwoordelijke spelleider, maar ook deelnemer. De medespelers of deelnemers worden in de gelegenheid gebracht om zowel met de inhoud als met de regels van het spel te spelen. De volwassene heeft een organiserende rol, een spelende rol en een manipulerende "meta-rol".

Kinderen - Door te kiezen voor een spel, conformeert een kind zich aan de heersende regels. Spelen houdt echter voor het kind ook in: het uitproberen van de regels en het aanpassen of uitbreiden ervan, liefst in het eigen voordeel of dat van zijn/haar vrienden. Zodra er ook nog een competitie-element wordt ingevoerd, gaan de regels een expliciet en eigen leven leiden - het wel of niet navolgen ervan heeft enorme consequenties voor het verloop van het spel (sociaal, technisch en in het plezier hebben eraan).

De technische basis van SpeelTaal ligt o.a. in de volgende principes :

• Taal = eigen (onbewust), vanzelfsprekend, en uniek (persoonsgebonden)
• Natuurlijke beloningen vormen een voorwaarde om tot taal te komen en taal te ontwikkelen
• Taal, communicatie en gedrag zijn sterk gerelateerd
• Taal, sociaal functioneren en perspectief, zelfrespect en eigenwaarde zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden
• Taalleren of ontwikkelen is een sociale bezigheid
• Taal en leren lezen/schrijven hebben in principe geen natuurlijke of fysieke relatie met elkaar
• Wisseling van sociale setting is taal
• Samenwerking 'ter plekke' vormt een intensievere en waardevoller samenwerking dan overleg zonder samenwerking ter plekke
• Taal in een groep houdt zich bezig met contrasten, basisvaardigheden, mondelinge taal, relatie met de taalmethode en de leerkracht, is actueel en dagelijks, met een begrijpelijk doel, kent een bepaald tijdsverloop, vereist onvoorwaardelijke deelname van volwassenen, kent een uitstappunt en time-out of time-off momenten.